Herman van Veen

Het zou een feestjaar worden, een vrolijk weerzien.We zouden, ik ben net zo oud als de gewapende vrede, met u mijn vijfenzeventigste verjaardag vieren en vrij naar Chawwa Wijnberg zingen: Violen, anjelieren en een tas vol prei wat hebben we te vieren violen, anjelieren en een tas vol prei. Toen kwam dat wereldwijde virus en weken we uit naar huis en wuifden we naar kinderen voor ramen. Gingen we beetje voor beetje en toen toch maar weer niet weer wel naar buiten. Zingen, spelen voor een handvol durvers in de zalen en de zaaltjes. Tot ook dat niet meer mocht. Nu het weer wel met mate mag, komen wij alsnog naar u toe, om het vieren in te halen. Samen met Kees Dijkstra en Edith Leerkes. We gaan elkaar toch zien. Kijk ernaar uit, Herman van Veen Over Herman van Veen: Herman van Veen (1945) groeide op in Utrecht waar hij ook het conservatorium bezocht. Sindsdien reist hij met zijn voorstellingen de wereld rond. “Het was subliem” De Morgen ★★★★ “Haast niet te overtreffen” Die Welt “Ga kijken, zelden zo oprecht gelachen in een schouwburg” Rekto:Verso “Een muzikaal spektakel” Hamburger Abendblatt “Entertainment van grote klasse (…) Hiervoor past slechts een diepe buiging” Trouw ★★★★ “Een traktatie van de meester” Friesch Dagblad “Optima forma” Leeuwarder Courant ★★★★★ “Een abstract-biografische voorstelling met de luchtige diepgang die hem zo eigen is'' Het Parool “Onvermoeibaar en onverslijtbaar. Ga het vooral aanschouwen.'' Algemeen Dagblad ★★★★ “Herman van Veen gezien. Wil alleen maar zeggen: ga daar heen. Het is prachtig.'' Andermans Veren “Herman van Veen betovert.'' De Volkskrant ★★★★★ "Het bijna betoverde publiek in Carré wilde meer, en meer van Herman van Veen." De Volkskrant ★★★★★